CALIFORNIA – Di kawasan pergunungan pertanian yang kering dan terpencil di California, Lee Harrington memantau titisan air yang melembapkan pokok-pokok pistasionya dengan teliti untuk memastikan tidak ada pembaziran air tanah yang menjadi tumpuan dalam pergelutan yang sengit.
Dia adalah salah seorang daripada puluhan petani, penternak dan individu lain yang tinggal berhampiran dengan bandar kecil New Cuyama yang telah dihadapkan ke mahkamah dalam saman mahkamah yang difailkan oleh dua pengeluar lobak terbesar negara, Grimmway Farms dan Bolthouse Farms, berkenaan hak untuk mengepam air tanah.
Langkah itu telah membebankan penduduk dalam komuniti itu yang terletak 100 batu di barat laut Los Angeles dengan bil undang-undang yang semakin meningkat dan mendorong mereka untuk memasang papan tanda besar di sepanjang jalan bagi menggesa orang lain untuk memboikot lobak dan berdiri bersama Cuyama.
“Ia benar-benar sukar untuk difahami di mana mereka menjalankan pertanian,” kata Harrington dan menambah bahawa yuran guamannya melebihi $50,000. Mereka mahukan air kami.
“Mereka tidak mahu kerajaan memberitahu mereka berapa banyak air yang boleh mereka gunakan.”
Pergaduhan yang berlaku di sepanjang kawasan pertanian California yang terpencil ini mewakili gelombang baharu cabaran undang-undang berkaitan air, yang selama ini merupakan salah satu sumber yang paling berharga dan dipertikaikan di negeri yang menghasilkan sebahagian besar hasil pertanian negara itu.
Selama bertahun-tahun, California tidak mengawal air tanah, membenarkan petani dan penduduk sama-sama untuk menggerudi telaga dan mengambil apa yang mereka perlukan.
Perubahan itu berlaku pada 2014 di tengah-tengah kemarau yang bersejarah dan apabila telaga yang semakin dalam menyebabkan tanah di beberapa tempat mula tenggelam.
Undang-undang negeri baharu memerlukan komuniti untuk membentuk agensi kemampanan air tanah tempatan yang bertugas untuk membangunkan rancangan, yang mesti diluluskan oleh negeri, tentang cara menguruskan lembah air tanah mereka pada masa hadapan.
Lembah air tanah yang paling teruk digunakan, termasuk Cuyama, adalah antara yang pertama berbuat demikian dengan matlamat untuk mencapai kemampanan menjelang 2040. Lembah air tanah yang diberi keutamaan tinggi dan sederhana mengikuti.
Tetapi pertikaian berlaku di Cuyama dan di tempat lain, yang mencetuskan siri saman mahkamah yang telah membawa seluruh komuniti ke mahkamah agar pemilik harta boleh mempertahankan hak mereka terhadap sumber yang ada.
Di lembah Oxnard dan Pleasant Valley, para petani mengajukan saman mahkamah kerana tiada persetujuan berkenaan peruntukan pam air.
Di San Diego County, sebuah daerah air telah mengajukan saman yang diselesaikan kira-kira setahun kemudian.
Ini merupakan pandangan awal kepada apa yang mungkin berlaku apabila lebih banyak kawasan mula menetapkan peraturan yang lebih ketat berkaitan air tanah.
Tuntutan saman di Cuyama, yang bergantung kepada air tanah untuk bekalan air, telah menyentuh setiap bahagian komuniti di mana perkhidmatan telefon bimbit adalah lemah dan penduduk dengan rasa bangga mengenali jiran mereka.
Setiausaha sekolah turut menjadi pemandu bas dan penanam sayur juga menawarkan perkhidmatan pemotongan besi kuda.
Terdapat juga pasar kecil, kedai perkakas, sebuah hotel butik berkonsepkan Barat dan berbatu-batu tanah yang ditanam dengan zaitun, pistasio, anggur dan lobak.
Sejak awal, Grimmway dan Bolthouse telah mengambil bahagian dalam pembentukan agensi kemampanan air bawah tanah tempatan dan rancangan.
Ladang mereka terletak di bahagian takungan yang paling terjejas akibat pengambilan air yang berlebihan, dan kedua-dua syarikat tersebut berkata bahawa mereka mengikuti perintah pengurangan yang ditetapkan.
Tetapi mereka berpendapat bahawa petani-petani lain diberikan pengecualian dan mahu mahkamah mencipta penyelesaian yang lebih adil bagi mengurangkan pengaliran air di seluruh takungan, bukan hanya di kawasan mereka.
“Saya tidak mahu takungan ini kehabisan air kerana itu akan menyebabkan saya hanya mempunyai sebidang kerikil, tiada air, yang bermaksud tanah gurun, yang tidak bernilai kepada sesiapa pun,” kata Naib Presiden dan peguam negara bagi Bolthouse Land Co, Dan Clifford.
“Apa yang kami cuba capai adalah kemampanan lembangan, dengan pemahaman bahawa seorang hakim akan menentukan sama ada terdapat perlanggaran atau tidak.”
Grimmway, yang telah menanam lobak di Cuyama selama lebih tiga dekad, kini mengusahakan kurang daripada satu pertiga daripada 20 batu persegi yang mereka miliki dan telah memasang sistem penyiram yang lebih cekap untuk menjimatkan air.
Melihat penurunan paras air bawah tanah dan kenaikan kos pengambilan air, syarikat itu mula menanam lobak di negeri lain, tetapi tidak bercadang untuk mencabut akar dari Cuyama, kata Jeff Huckaby, presiden dan ketua eksekutif syarikat. – AP
