HONG KONG – Setiap hari Rabu, pesara Zhang Zhili menempuh perjalanan selama sejam dengan menaiki bas ke pusat pendidikan, tertarik oleh irama gendang Afrika yang dimainkannya di sana dalam bilik darjah yang dipenuhi dengan rakan-rakan pesara yang tangan mereka bergerak serentak, setiap pukulan gendang menaikkan semangatnya.
Zhang, 71, telah menemui kebahagiaan dan rakan baharu di ‘universiti warga emas’ di Beijing. Selain gendang Afrika, bekas guru sekolah rendah itu menyertai kelas tarian sosial, membayar kira-kira 2,000 yuan (AS$280) untuk dua kursus semester ini. Melihat dirinya berdiri dalam kelas tarian meningkatkan keyakinannya. Selepas kelas, dia lepak bersama kawan-kawannya.
“Apabila kita menjadi tua, apa yang kita perlukan?” katanya. “Untuk menyayangi diri sendiri.”
Ramai orang Cina yang lebih tua melihat di luar rumah penjagaan tradisional, takut ditinggalkan oleh keluarga mereka dan isu kualiti.
Ia sekali gus memacu ledakan di universiti, perkhidmatan penjagaan di rumah dan komuniti yang memenuhi keperluan orang dewasa yang lebih tua. Walaupun sesetengah penyedia bergelut untuk memperoleh keuntungan, mereka tetap bertahan kerana mereka melihat prospek dalam pasaran yang semakin meningkat.
China mempunyai populasi yang semakin tua. Tahun lepas, kira-kira 297 juta orang berumur 60 tahun ke atas, lebih satu perlima daripada jumlah populasi. Menjelang 2035, jumlah ini diramalkan melebihi 400 juta, atau lebih 30% daripada semua penduduk Cina.
Ia memacu pertumbuhan dalam perkhidmatan dan produk yang disasarkan untuk orang dewasa yang lebih tua dalam apa yang digelar Beijing sebagai ‘ekonomi perak’, yang diunjurkan meningkat daripada kira-kira 7 trilion yuan sekarang kepada kira-kira 30 trilion yuan pada 2035, menambah bahagiannya dalam ekonomi daripada kira-kira 6% kepada kira-kira 10%, beritahu Hu Zuquan, seorang penyelidik di Pusat Maklumat Negeri, sebuah institusi awam yang bergabung dengan agensi perancangan utama China, kepada media kerajaan.
Du Peng, dekan sekolah kependudukan dan kesihatan di Universiti Renmin Beijing, berkata kerajaan sedang mengembangkan perkhidmatan penjagaan asas kepada semua orang tua yang memerlukannya, melangkaui tumpuan tradisionalnya terhadap mereka yang tidak mempunyai sokongan keluarga.
Tahun lepas, pegawai menyusun senarai perkhidmatan penjagaan asas yang disasarkan untuk disediakan di seluruh negara, termasuk menyediakan penilaian keupayaan untuk mereka yang berusia lebih 65 tahun dan subsidi latihan penjagaan untuk ahli keluarga mereka yang kurang upaya.
Ketaatan anak terhadap ibu bapa adalah penting di China dan kebanyakan orang yang lebih tua lebih suka meluangkan masa di rumah bersama keluarga selepas mereka bersara, biasanya apabila mereka berumur 50 hingga 60 tahun, salah satu umur persaraan paling muda dalam kalangan ekonomi utama dunia. Ramai yang membantu menjaga cucu-cucu mereka, dan bagi sesetengah orang, rumah jagaan orang tua dilihat sebagai pengabaian, kecuali dalam kes hilang upaya yang serius.
Pada bulan Januari, Beijing mengeluarkan garis panduan baharu yang menyeru perkembangan perkhidmatan penjagaan di rumah dan penghantaran makanan serta lebih banyak produk pakaian, makanan dan teknologi yang disesuaikan untuk orang dewasa yang lebih tua. Ia termasuk memperkayakan kehidupan mereka melalui pendidikan.
Perkhidmatan berasaskan rumah menawarkan alternatif yang lebih berpatutan kepada rumah jagaan, mengurangkan kos penginapan, kata Du. Kebanyakan orang Cina yang lebih tua adalah agak sihat, dan mereka yang mampu ini mungkin memerlukan kehidupan budaya yang lebih kaya daripada penjagaan orang kurang upaya, katanya.
Cai Guixia, 60, berkata dia telah mendapat kepuasan dalam kelas dram dan model Afrika.
Dia fikir dia akan berasa ‘tersisih’ di rumah jagaan konvensional, lebih suka mengupah pembantu rumah.
Liu Xiuqin, pemilik dua rumah jagaan, melihat peluang perniagaan dalam memenuhi keperluan tersebut.
Dia melabur lebih daripada 800,000 yuan untuk membuka sebuah sekolah di Beijing. Cai dan Zhang adalah antara 150 pelajarnya yang menghadiri kelas tarian, nyanyian, yoga dan latihan model dengan bayaran kira-kira 1,000 yuan setiap kursus per semester. Di luar bilik darjah, pasukannya menganjurkan perjumpaan di mana pelajar boleh bersosial.
Di bandar selatan Guangzhou, Wu Tang mengasaskan sebuah sekolah tahun lepas selepas penyiasatan geoteknikal dan perniagaan ukurnya dibelenggu kemelesetan dalam pasaran hartanah China. Sekolahnya menawarkan kursus untuk membantu orang ramai mencapai beberapa impian zaman kanak-kanak mereka, tetapi dia masih belum menanggung kosnya. Dia juga menghadapi persaingan daripada kursus yang dikendalikan kerajaan yang lebih murah.
Dan Cui Yang, yang mengendalikan stesen penjagaan di Beijing, menghantar pembantu merentasi daerah untuk menyediakan potongan rambut 30 yuan di rumah; menemani orang ramai dalam lawatan hospital dengan bayaran 50 yuan sejam dan perkhidmatan lain.
Walaupun dengan subsidi kerajaan termasuk sewa percuma, Cui tidak mengaut keuntungan. Tanpa subsidi, perniagaan akan gagal, katanya. – AP
