ALBANY, New York – Industri kitar semula di Amerika Syarikat dilihat berada pada tahap yang semakin merosot.
Krisis dalam pasaran global untuk produk yang boleh dikitar semula telah memaksa komuniti membuat pilihan yang sukar iaitu sama ada mereka mampu meneruskan proses kitar semula atau menghantar kesemua botol, tin dan bekas plastik ke tempat pelupusan sampah.
Timbunan kertas kelihatan berlonggok di pusat pengasingan, tidak bernilai.
Bandar yang pernah satu ketika dahulu mengaut keuntungan daripada produk yang boleh dikitar semula kini membayar harga tinggi untuk kilang pemprosesan menerima barangan berkenaan.
Beberapa pusat pemproses yang kesempitan wang telah ditutup, sehingga menyebabkan majlis perbandaran tidak mempunyai pilihan melainkan membuang atau membakar produk mereka yang boleh dikitar semula.
“Tidak ada pasaran. Kami membayar untuk menyingkirkannya. “Tujuh puluh lima peratus daripada produk yang melalui kilang kami boleh dikatakan tidak bernilai pada masa ini,” kata Ben Harvey, Presiden EL Harvey & Sons, yang mengendalikan produk yang boleh dikitar semula daripada kira-kira 30 komuniti di pusat pengasingan di Westborough, Massachusetts.
Kesemuanya berpunca daripada satu perubahan dasar oleh China, pembeli produk yang boleh dikitar semula di dunia. Pada awal tahun, ia menggubal satu program antipencemaran yang menutup pintunya kepada timbunan kertas buangan, besi atau plastik kecuali pada bahan-bahan yang komponennya terdiri daripada 99.5 peratus tulen.
Ia merupakan satu piawaian yang tidak dapat dicapai di kilang pemprosesan kitar semula AS yang bertujuan untuk mengeluarkan bandela kertas atau plastik yang, paling baik, pada 97 peratus bebas daripada bahan tercemar seperti cawan busa dan bahan buangan makanan.
Kemelesetan pada produk yang boleh dikitar semula telah menyebabkan harga merosot daripada tahap yang telah pun teruk kerana elemen ekonomi lain, termasuk harga yang lebih rendah untuk minyak, ramuan utama dalam plastik.
Tiga buah syarikat pemungutan sampah perumahan dan kitar semula yang terbesar yang disenaraikan di bursa saham di Amerika Utara – Waste Management, Republic Services dan Waste Connections – melaporkan kemerosotan besar dalam pendapatan kitar semula dalam keputusan kewangan suku kedua mereka.
Waste Management yang berpangkalan di Houston melaporkan harga purata untuk produk yang boleh dikitar semula telah merosot kepada 43 peratus berbanding tahun sebelumnya.
“Setahun lalu, satu bandela kertas bercampur berharga kira-kira AS$100 satu tan; hari ini kami terpaksa membayar AS$15 untuk menghapusnya. Syarikat kitar semula yang lebih kecil tidak mampu bertahan dalam perniagaan dan akan menutup perniagaan,” kata Richard Coupland, naib presiden untuk penjualan perbandaran di Republik di Phoenix, yang mengendalikan sebanyak 75 juta tan bahan buangan pejal perbandaran dan 8 juta tan produk yang boleh dikitar semula di seluruh negara dalam tempoh setahun.
Kirkwood, Missouri mengumumkan rancangan pada musim panas ini untuk mengakhiri proses kitar semula tepi jalan selepas kilang pemprosesan di kawasan St. Louis ditutup.
Pihak berkuasa di Rock Hill, Carolina Selatan, berasa terkejut apabila mendapat tahu produk yang boleh dikitar semula yang dikutip di tepi jalan telah dibuang disebabkan oleh kekurangan pasaran.
Kekurangan pasaran mendorong pihak berkuasa untuk menggantung program kitar semula di Gouldsboro, Maine; De Bary, Florida; Franklin, New Hampshire; dan Adrian Township, Michigan. Program itu juga telahpun dikurangkan di Flagstaff, Arizona; La Crosse, Wisconsin; dan Kankaree, Illinois.
Komuniti lain sedang mengekalkan program kitar semula tetapi mengalami kesan kewangan apabila pemproses serantau menambah kadar untuk menghapus kerugian.
Richland, Washington, kini membayar AS$122 bagi satu tan untuk Waste Management menerima proses kitar semulanya; pada tahun lalu bandar itu dibayar AS$16 satu tan untuk bahannya.
Manakala, Stanford, Connecticut pula menerima AS$95,000 untuk produk yang boleh dikitar semula pada tahun lalu; kontrak baharu bandar itu mengehendakinya untuk membayar sebanyak AS$700,000.
Selain daripada harga komoditi yang lebih rendah pada keseluruhannya, masalah utama yang dihadapi adalah kitaran semula yang cuai.
Pada peringkat awal kitar semula, kebanyakan individu terpaksa mencuci botol dan tin, dan mengasingkan kertas, plastik, kaca dan besi ke dalam tong berasingan.
Kini terdapat kitaran semula aliran tunggal, yang membenarkan semua produk yang boleh dikitar semula dibuang ke dalam satu tong sampah.
Sementara aliran tunggal telah membawa kecekapan, dan pelanggan juga menyukainya, ternyata ia juga telah menimbulkan satu cabaran dari sudut isu pencemaran.
Satu kunjungan ke bangunan Republic di Beacon, mengambil masa perjalanan selama satu jam ke utara Bandar raya New York, menjadikan cabaran amat ketara.
Satu pertiga daripada bahan yang dibuang oleh trak pengutipan adalah bahan pencemar yang tidak boleh dikitar semula seperti hos laman, alat pendingin perkelahan dan mesin rumput yang rosak.
Pekerja terpaksa mengeluarkannya dan menghantarnya ke tempat pelupusan sampah, sekali gus menambah kepada kosnya secara keseluruhan.
Beg plastik mencemari bahan-bahan lain dan membelit mesin. Sos tomato yang tumpah dan kotak piza berminyak mengubah bahan yang boleh dipasarkan kepada sampah.
“Kemusnahan kitar semula dapat dielakkan dan mudah diselesaikan,” kata Mitch Hedlund, pengarah eksekutif Kitaran Semula di seluruh Amerika, yang menyokong pelabelan standard pada tong kitaran semula supaya orang memahami apa yang sepatutnya dimasukkan dan apa yang tidak wajar dimasukkan.
Pelbagai inisiatif telahpun dilancarkan untuk memujuk orang ramai menjalankan kitaran semula dengan betul.
Chicago sedang meletakkan label “oops” pada tong kitar semula di tepi jalan dengan isi kandungan yang tidak dibenarkan dan mereka tidak akan memungutnya.
Rhode Island sedang menyiarkan iklan “Marilah Melakukan Kitar Semula Dengan Betul.”
Sementara beberapa produk yang boleh dikitar semula telahpun disalur keluar ke pasaran Asia lain sejak penutupan China, terdapat juga tanda-tanda peningkatan pasaran di AS untuk menghapuskan perniagaan yang hilang, kata David Biderman, Ketua Pegawai Eksekutif dan Pengarah Eksekutif Persatuan Bahan Buangan Pejal, daripada Amerika Utara.
Dia mendapati pengeluar kertas China yang telah bergantung pada produk yang boleh dikitar semula diimport ke negara mereka telahpun membeli kilang bertutup di Kentucky, Maine dan Wisconsin.
Sementara itu, syarikat pemproses bahan yang boleh dikitar semula sedang merundingkan semula kontrak dengan majlis perbandaran untuk mencerminkan hakikat bahawa harga yang dibayar untuk produk yang boleh dikitar semula tidak lagi melebihi kos mengambil dan mengasingkannya.
“Apa yang kami sarankan adalah menilai sejenak dan melihat semula pada kitaran semula. Inilah kelaziman baharu. Model tersebut tidak berupaya lagi untuk membiayai,” kata Coupland daripada Republic. – AP
