Oleh Nurdiyanah R. –
BANDAR SERI BEGAWAN, 24 JUN – Mahkamah Rayuan pada 19 Jun lalu telah mengekalkan hukuman terhadap seorang lelaki tempatan yang disabitkan dengan rogol sumbang mahram dan menolak rayuannya untuk pengurangan.
Perayu, yang pada mulanya didakwa pada 13 April 2019 atas dua pertuduhan merogol anak perempuannya di bawah Seksyen 376(2)(c) Kanun Hukuman Jenayah, pada mulanya mengaku tidak bersalah.
Bagaimanapun, pada permulaan perbicaraan, beliau menukar pengakuan kepada bersalah bagi pertuduhan pertama manakala pertuduhan kedua ditarik balik oleh Timbalan Pendakwa Raya Pengiran Hajah Nor ‘Azmeena binti Pengiran Haji Mohiddin, yang menyebabkan pembebasan daripada tuduhan.
Jenayah itu berlaku pada 9 Mac 2020 di kediaman mereka di Daerah Brunei dan Muara.
Perayu, ketika itu berusia 58 tahun, merogol secara paksa anak perempuannya berusia 28 tahun di dalam bilik tidurnya, dengan kehadiran anak lelakinya berusia tiga tahun yang sedang tidur.
Walaupun anak perempuannya menolak, perayu tetap berkeras selepas menanggalkan pakaiannya.
Semasa ditemu bual oleh polis, perayu mengaku melakukan pelbagai kesalahan rogol terhadap anak perempuannya.
Semasa menjatuhkan hukuman, hakim merujuk kes-kes terdahulu yang melibatkan kesalahan serupa.
Memandangkan keadaan yang memburukkan iaitu melakukan jenayah di rumah keluarga, pecah amanah sebagai bapa, dan menyebabkan kecederaan psikologi yang teruk kepada mangsa, hukuman permulaan penjara 21 tahun dianggap sesuai.
Ia kemudiannya telah dikurangkan kepada 14 tahun penjara kerana pengakuan bersalah. Selain itu, disebabkan perayu berumur lebih 50 tahun dan tidak layak untuk disebat, penjara enam bulan tambahan telah dikenakan. Jumlah hukuman itu adalah 14 tahun dan enam bulan.
Semasa menyemak permohonan itu, Ketua Hakim Negara Dato Seri Paduka Steven Chong bersama-sama Hakim Conrad Seagroatt dan Edward Timothy Starbuck Woolley, melihat bahawa walaupun rayuan perayu untuk diringankan, memetik penyesalan dan pengampunan daripada isteri dan ibunya, telah mengekalkan hukuman asal.
Ia menekankan beratnya kesalahan, pecah amanah yang ketara, dan kesan ke atas kesejahteraan psikologi mangsa sebagai faktor penting dalam keputusannya. Akibatnya, rayuan itu ditolak, dengan mengesahkan keterukan akibat bagi perbuatan tercela tersebut.
Timbul kritikan berhubung penarikan balik pertuduhan kedua oleh pihak pendakwaan.
Mahkamah Rayuan menyatakan bahawa di bawah Seksyen 172 Kanun Tatacara Jenayah, menarik balik pertuduhan lazimnya membawa kepada pembebasan melainkan sabitan atas pertuduhan lain diketepikan.
Bagaimanapun, keputusan hakim untuk membebaskan perayu atas pertuduhan kedua disifatkan sebagai tersilap. Mereka berhujah bahawa daripada membebaskan, hakim sepatutnya menangguhkan prosiding, meninggalkan pertuduhan dalam fail sementara menunggu keputusan pertuduhan pertama. Kesilapan prosedur ini tidak mengubah hukuman akhir tetapi menimbulkan kebimbangan prosedur berhubung pengendalian pelbagai pertuduhan dalam kes jenayah.
