SINGAPURA – Lebih ramai majikan kini memberi peluang kepada bekas pesalah untuk bekerja, tetapi stigma sosial masih menjadi halangan bagi sesetengah individu dalam perjalanan reintegrasi mereka.
Jumlah majikan yang telah mengambil bekas pesalah bekerja melalui kerjasama dengan Yellow Ribbon Singapore (YRSG) meningkat daripada 5,603 pada 2019 kepada 6,516 pada 2023.
Hampir 700 majikan juga mendapat manfaat daripada skim kerajaan yang dilancarkan pada April 2023, yang menawarkan potongan gaji bagi firma yang mengambil bekas pesalah untuk sembilan bulan pertama mereka bekerja.
Antara April hingga Disember 2023, kira-kira $2 juta telah dibayar kepada majikan-majikan ini untuk menggaji lebih daripada 1,500 bekas pesalah dalam Skim Uplifting Employment Credit, menurut Kementerian Tenaga Kerja (MOM) dalam respons kepada pertanyaan The Straits Times (ST).
Walaupun terdapat lebih banyak peluang bagi bekas pesalah untuk mendapat pekerjaan selepas dibebaskan, isu lain seperti stigma sosial dan cabaran peribadi boleh menjejaskan tempoh mereka kekal bekerja.
Kadar pengekalan pekerjaan dalam kalangan bekas pesalah yang mendapat pekerjaan dengan bantuan YRSG telah menurun dari tahun ke tahun.
Peratusan bekas pesalah yang kekal bekerja selama tiga bulan menurun daripada 87 peratus pada 2020 kepada 79 peratus pada 2023. Mereka yang kekal bekerja selama enam bulan juga merosot dari 70 peratus pada 2020 kepada 60 peratus pada 2023.
YRSG memberitahu ST bahawa mereka tidak mempunyai data yang mencukupi untuk mengenal pasti sebab-sebab spesifik di sebalik penurunan kadar pengekalan tersebut.
CABARAN DALAM MENDAPATKAN DAN MENGEKALKAN PEKERJAAN
Jurulatih kerjaya YRSG, Ashish Ben, berkata bekas pesalah mungkin memerlukan lebih banyak masa untuk mempelajari semula kemahiran lama yang telah berkarat, atau mempelajari kemahiran baharu apabila kembali bekerja selepas tempoh yang lama di penjara.
Beberapa majikan mungkin tidak mampu memberi mereka masa untuk memperoleh kemahiran tersebut disebabkan oleh tuntutan operasi dan industri.
Ingeus Singapore, sebuah agensi yang menawarkan sokongan pengekalan kerjaya kepada bekas pesalah, berkata mereka mungkin memerlukan tempoh pembelajaran yang lebih lama berbanding tempoh penyesuaian tiga bulan biasa.
Agensi ini mempunyai lapan jurulatih kerjaya yang berdedikasi untuk menyokong bekas pesalah, dengan setiap jurulatih menguruskan purata 65 orang.
Menurut Ashish, sesetengah bekas pesalah juga mungkin menghadapi kesukaran untuk mengekspresikan diri mereka, dan majikan mungkin tersalah anggap itu sebagai kekurangan komitmen atau kesesuaian untuk sesuatu peranan. Mereka juga lebih sering diperhatikan, yang boleh membawa kepada cepat membuat andaian.
Dalam satu kejadian, seorang bekas pesalah dilihat mengambil pil putih ketika tiba di tempat kerja.
Pada hari itu, beliau terdengar seorang rakan sekerja senior mengulas bahawa beliau kelihatan ‘mabuk’. Pihak pengurusan syarikat yang mendengar kejadian itu segera membuat kesimpulan bahawa beliau mungkin menggunakan dadah.
Namun, selepas disiasat, pil putih itu ditemui sebagai panadol, katanya. Bekas pesalah itu mengambilnya kerana beliau menghadapi masalah keluarga yang mengganggu tidur dan ingin melegakan sakit kepala sebaik tiba di tempat kerja.
“Seorang bekas pesalah yang dibebaskan akan meninggalkan penjara fizikal pertama dan mendapati dirinya memasuki penjara sosial kedua,” kata Ashish. “Stigma penjara mungkin membuatkan mereka dilihat dengan curiga.”
Bagi Farhan Pauzi, 36 tahun, yang pernah dipenjarakan atas kesalahan dadah, mendapatkan pekerjaan adalah sukar ketika beliau dibebaskan kerana majikan akan menolaknya apabila mereka mengetahui beliau masih berada di bawah perintah pengawasan, yang memerlukan bekas penagih dadah melaporkan diri untuk ujian air kencing secara berkala.
Sebuah syarikat kawalan perosak juga menolaknya kerana bimbang rekod jenayahnya akan menjejaskan aksesnya ke pejabat kerajaan yang mungkin mengupah perkhidmatan syarikat tersebut.
Beliau akhirnya mendapat pekerjaan beberapa bulan kemudian dengan sebuah syarikat pengurusan tempat letak kereta.
“Ia memberi saya kepercayaan dan kami saling hormat-menghormati. Akhirnya saya berasa seperti bertemu dengan orang-orang yang tidak hanya menilai saya kerana kesilapan saya,” katanya.
“Mempunyai pekerjaan yang stabil membantu saya kekal di landasan yang betul dan tidak kembali ke penjara.”
Syarikat Koperasi Industri dan Perkhidmatan, sebuah kumpulan yang membantu bekas pesalah, berkata mereka mungkin merasa ‘cacat’ atau ‘tidak layak’ secara semula jadi, yang mencipta halangan mental ketika memohon pekerjaan atau menghalang mereka daripada berinteraksi dengan rakan sekerja.
Bagi Hirzi (bukan nama sebenar), 35 tahun, berhati-hati dengan apa yang dikongsi dengan rakan sekerja adalah penting baginya.
Beliau pernah dipenjara selama 10 bulan atas tuduhan berkaitan dadah, dan pernah terfikir untuk berbohong mengenai masa lalunya bagi mendapatkan pekerjaan.
Beliau memutuskan untuk jujur dengan pengurusnya tentang sejarahnya, tetapi enggan memberitahu rakan sekerjanya.
“Suatu hari, saya bertanya kepada beberapa daripada mereka mengenai apa yang mereka fikirkan tentang bekas pesalah secara umum dan mendapat respons negatif. Saya segera tahu saya tidak boleh memberitahu mereka tentang masa lalu saya kerana saya rasa sebahagian daripada mereka tidak bersedia untuk bekerja dengan bekas pesalah.”
Pengarah Persatuan Sokongan Pasca-Penjara Singapura, Prem Kumar, berkata walaupun ada kemajuan yang signifikan dari segi penerimaan masyarakat, ramai bekas pesalah akan sentiasa bimbang tentang bagaimana mereka dilihat oleh rakan sekerja.
“Keinginan untuk menjaga profil serendah mungkin dan berharap tiada siapa di tempat kerja yang mengetahui tentang masa lalu mereka masih relevan hingga hari ini,” katanya.
MENGATASI PERSEPSI NEGATIF
Bagi John (bukan nama sebenar), pandangannya terhadap bekas pesalah hanya berubah selepas beliau sendiri dipenjarakan atas kesalahan pecah amanah.
“Sebelum saya masuk penjara, saya juga mempunyai pandangan negatif terhadap bekas pesalah. Saya meragui sama ada mereka benar-benar boleh dipercayai,” kata lelaki berusia 54 tahun itu.
“Tetapi semasa saya berada di dalam (penjara), anda dapat melihat bagaimana kehidupan di sana, mendengar kisah mereka, dan itu banyak mengubah persepsi saya.”
Pengarah Chia & Thai Food Supplies, Samuel Koh, berkata syarikatnya mula mengambil bekas pesalah bekerja pada tahun 2006 akibat kekurangan tenaga kerja.
Memandangkan pengambilan pekerja daripada sumber tradisional sukar, mereka memutuskan untuk memanfaatkan calon daripada kalangan bekas pesalah, jelasnya.
“Kami bimbang tentang isu seperti kecurian, keganasan, sikap buruk, dan prestasi kerja yang tidak memuaskan, tetapi kami menyedari bahawa isu-isu ini bukanlah khusus kepada bekas pesalah sahaja,” katanya.
Syarikat itu membuat usaha untuk memastikan keharmonian antara bekas pesalah dan pekerja lain, termasuk tidak menyebut latar belakang bekas pesalah di tempat kerja.
Selepas 18 tahun, syarikat tersebut kini mengambil 12 hingga 15 bekas pesalah setiap tahun berbanding hanya dua hingga tiga sebelum ini.
Ahli sosiologi Julia Wong dari Singapore Institute of Technology berkata, adalah mencabar bagi masyarakat untuk menerima hakikat bahawa mereka perlu membantu bekas pesalah, termasuk mengambil tindakan secara peribadi.
“Kebiasaan kita mendengar orang berkata, ‘Ya, kita patut bantu bekas pesalah’, tetapi apabila ditanya sama ada mereka sanggup bekerja atau tinggal bersama seorang bekas pesalah, jawapannya mungkin kurang memberangsangkan,” katanya.
Antara langkah kecil yang boleh dilakukan ialah melayan bekas pesalah seperti rakan sekerja baharu yang lain tanpa menyelidiki masa lalu mereka dan menghubungi mereka semula selepas mereka selesai menjalani hukuman, tambahnya.
“Masyarakat perlu mengakui bahawa bekas pesalah telah membayar harga kesalahan mereka dan menjalani hukuman yang dikenakan,” katanya.
“Anda akan terkejut bagaimana tindakan kecil seperti ini boleh memberikan perbezaan dalam kehidupan seseorang.” – ANN/The Straits Times
