SEOUL, KOREA SELATAN – Nenek Yoo Young Yi melahirkan enam orang anak. Ibunya melahirkan dua. Manakala, Yoo tidak mahu seorang pun.
“Saya dan suami saya sangat menyukai anak damit, tetapi ada beberapa perkara yang perlu kami korbankan jika kami mahu membesarkan anak-anak,” kata Yoo, 30, seorang pekerja syarikat kewangan di Seoul. “Ia menjadi pilihan antara dua perkara dan kami telah bersetuju untuk memberi tumpuan yang lebih kepada diri kami sendiri.”
Terdapat ramai orang seperti Yoo di Korea Selatan yang telah memilih sama ada untuk tidak mempunyai anak atau tidak berkahwin. Negara maju lain mempunyai trend yang sama, tetapi krisis demografi Korea Selatan lebih teruk.
Agensi perangkaan Korea Selatan mengumumkan pada September lalu bahawa jumlah kadar kesuburan, purata bilangan anak damit yang dilahirkan bagi setiap wanita dalam tahun reproduktif mereka, ialah 0.81 tahun lepas. Ia adalah yang terendah di dunia untuk tahun ketiga berturut-turut.
Populasi negara berkenaan menyusut buat kali pertama pada tahun 2021, mencetuskan kebimbangan bahawa populasi yang semakin berkurangan boleh merosakkan ekonomi dengan teruk, yang ke-10 terbesar di dunia, kerana kekurangan tenaga kerja dan perbelanjaan kebajikan yang lebih besar apabila bilangan warga emas meningkat dan bilangan pembayar cukai berkurangan.
Presiden Korea Selatan, Yoon Suk Yeol telah mengarahkan penggubal dasar untuk mencari langkah yang lebih berkesan untuk menangani masalah itu. Kadar kesuburan, katanya, semakin menjunam walaupun Korea Selatan membelanjakan 280 trilion won (AS$210 bilion) sejak 16 tahun lalu untuk cuba memulihkan keadaan.
Ramai anak muda Korea Selatan me-ngatakan bahawa, tidak seperti ibu bapa dan datuk nenek mereka, mereka tidak merasakan kewajipan untuk mempunyai keluarga. Mereka menyebut isu ketidakpastian pasaran pekerjaan, perumahan yang mahal, jantina dan ketidaksamaan sosial, tahap mobiliti sosial yang rendah dan perbelanjaan besar untuk membesarkan anak-anak dalam masyarakat yang kompetitif.
Wanita juga mengadu tentang budaya patriarki yang berterusan yang memaksa mereka melakukan banyak hal penjagaan anak sambil menghadapi diskriminasi di tempat kerja.
“Ringkasnya, orang menganggap negara kita bukan tempat yang mudah untuk didiami,” kata Lee So-Young, pakar dasar populasi di Institut Kesihatan dan Hal Ehwal Sosial Korea. “Mereka percaya anak-anak mereka tidak dapat menikmati kehidupan yang lebih baik daripada mereka, jadi mereka mempersoalkan mengapa mereka perlu bersusah payah untuk mempunyai anak damit.”
Tiada jaringan keselamatan sosial yang maju
Ramai orang yang gagal memasuki sekolah yang baik dan mendapat pekerjaan yang elok merasakan mereka telah ‘tercicir’ dan ‘tidak boleh bahagia’ walaupun mereka berkahwin dan mempunyai anak kerana Korea Selatan tidak mempunyai jaringan keselamatan sosial yang maju, kata Choi Yoon Kyung, pakar dalam Institut Penjagaan dan Pendidikan Kanak-Kanak Korea. Beliau berkata Korea Selatan gagal mewujudkan program kebajikan sedemikian semasa pertumbuhan ekonominya yang pesat pada tahun 1960 hingga 1980an.
Yoo, pekerja kewangan Seoul, berkata sehingga dia memasuki kolej, dia sangat menginginkan anak damit. Tetapi dia berubah fikiran apabila melihat rakan sepejabat wanita menelefon anak-anak mereka dari tandas syarikat untuk memeriksa mereka atau keluar awal apabila anak-anak mereka sakit. Dia berkata rakan sekerja lelakinya tidak perlu melakukan semua ini.
“Selepas melihat ini, saya menyedari fokus saya di tempat kerja akan terganggu jika saya mempunyai anak damit,” kata Yoo.
Suaminya yang berusia 34 tahun, Jo Jun Hwi, berkata dia tidak fikir keperluan untuk mempunyai anak. Seorang jurubahasa di sebuah syarikat teknologi maklumat, Jo berkata dia ingin menikmati hidupnya selepas bertahun-tahun memburu pekerjaan yang memenatkan.
Tiada angka rasmi mengenai bilangan rakyat Korea Selatan yang memilih untuk tidak berkahwin atau mempunyai anak. Tetapi rekod daripada agensi perangkaan kebangsaan menunjukkan terdapat kira-kira 193,000 perkahwinan di Korea Selatan tahun lepas, turun daripada rekod tertinggi 430,000 pada 1996. Data agensi itu juga menunjukkan kira-kira 260,600 anak damit dilahirkan di Korea Selatan tahun lepas, turun daripada 691,200 pada 1996, dan kemuncak 1 juta pada tahun 1971. Angka terkini adalah yang terendah sejak agensi tersebut mula mengumpul data sedemikian pada tahun 1970.
Memilih untuk kekal bujang
Kang Han Byeol, seorang pereka grafik berusia 33 tahun yang memutuskan untuk kekal bujang, percaya Korea Selatan bukanlah tempat yang baik untuk membesarkan anak-anak. Dia memetik kekecewaan dengan ketidaksamaan jantina, jenayah seks digital yang meluas yang menyasarkan wanita seperti kamera pengintip yang tersembunyi di tandas awam, dan budaya yang mengabaikan golongan yang mendesak keadilan sosial.
“Saya akan mempertimbangkan perkahwinan apabila masyarakat kita menjadi lebih sihat dan memberi lebih banyak status sama rata kepada wanita dan lelaki,” kata Kang.
Rakan sebilik Kang yang berusia 26 tahun, Ha Hyunji juga memutuskan untuk kekal bujang selepas rakan wanitanya yang sudah berkahwin menasihatinya untuk tidak berkahwin kerana kebanyakan kerja rumah dan penjagaan anak jatuh kepada mereka.
Ha bimbang mengenai jumlah wang yang besar yang perlu dia belanjakan untuk tutor persendirian anak-anaknya untuk mengelakkan mereka daripada ketinggalan dalam negara yang mementingkan pendidikan.
“Saya boleh menikmati kehidupan yang menyeronokkan tanpa perkahwinan dan menikmati hidup saya dengan rakan-rakan saya,” kata Ha, yang mengendalikan bar di Seoul.
Sehingga pertengahan 1990an, Korea Selatan mengekalkan program kawalan kelahiran, yang pada mulanya dilancarkan untuk memperlahankan kadar kelahiran pasca perang di negara itu. Negara itu mengedarkan pil perancang dan kondom secara percuma di pusat perubatan awam dan menawarkan pengecualian latihan simpanan ketenteraan untuk lelaki jika mereka menjalani pembedahan vasektomi.
Angka Pertubuhan Bangsa-Bangsa Bersatu menunjukkan seorang wanita Korea Selatan secara purata melahirkan kira-kira empat hingga enam anak pada 1950an dan 1960an, tiga hingga empat pada 1970an, dan kurang daripada dua pada pertengahan 1980an.
Korea Selatan telah menawarkan pelbagai insentif dan program sokongan lain untuk mereka yang melahirkan ramai anak. Tetapi Choi berkata kadar kesuburan telah jatuh dengan terlalu cepat untuk melihat sebarang kesan ketara. Semasa mesyuarat pasukan petugas kerajaan bulan lalu, pegawai berkata mereka akan merangka langkah komprehensif untuk menangani cabaran demografi tidak lama lagi.
Persepsi masyarakat terhadap wanita bujang
Masyarakat Korea Selatan masih tidak menyukai mereka yang belum mempunyai anak atau bujang.
Pada tahun 2021 apabila Yoo dan Jo mengumumkan keputusan mereka untuk hidup tanpa anak di saluran YouTube mereka, ‘You Young You Young’, beberapa orang warganet menghantar mesej yang menggelar mereka ‘mementingkan diri sendiri’ dan meminta mereka membayar lebih banyak cukai. Mesej itu juga melabel Jo ‘mandul’ dan menuduh Yoo ‘mengawal’ suaminya.
Lee Sung-jai, seorang penduduk Seoul berusia 75 tahun, berkata ia adalah ‘hukum alam’ untuk manusia berkahwin dan melahirkan anak.
“Hari ini, saya melihat beberapa wanita muda (belum berkahwin) berjalan dengan anjing dalam kereta sorong dan mengatakan bahawa mereka adalah ibu kepada anjing-anjing itu. Adakah mereka melahirkan binatang itu? Mereka benar-benar gila,” katanya.
Seo Ji Seong, 38, berkata bahawa dia sering digelar sebagai seorang negarawan oleh orang tua kerana mempunyai banyak anak damit, walaupun dia tidak melahirkan mereka untuk kepentingan negara. Dia akan melahirkan anak damit kelima pada bulan ini.
Keluarga Seo baru-baru ini berpindah ke pangsapuri percuma di bandar Anyang, yang disediakan bersama oleh Perbadanan Tanah dan Perumahan Korea yang dikendalikan pihak kerajaan dan bandar itu untuk keluarga yang mempunyai sekurang-kurangnya empat anak. Seo dan suaminya, Kim Dong Uk, 33, menerima sokongan negeri lain, walaupun masih sukar dari segi ekonomi untuk membesarkan empat anak.
Kim berkata dia seronok melihat setiap anak-anaknya membesar dengan personaliti dan bakat yang berbeza, manakala Seo merasakan kemahiran sosial anak-anak mereka terbina semasa bermain dan bersaing antara satu sama lain di rumah.
“Mereka semua sangat comel. Itulah sebabnya saya terus melahirkan anak damit walaupun sukar,” kata Seo. – AP
