SEOUL – Datang awal ke tempat kerja dan selesai lewat adalah rutin di Korea Selatan, sebuah negara yang terkenal dengan budaya korporatnya yang tegar, tetapi Erin Lim tahu dia mahu melakukan perkara yang berbeza dalam perniagaannya.
Usahawan berusia 38 tahun itu mempelopori kerja tanpa pejabat untuk membantu ibu-ibu bekerja sepertinya pada 2017 – sebelum fleksibiliti bekerja dari rumah menjadi kesan sampingan yang menggembirakan daripada wabak, termasuk bagi kebanyakan ibu bapa.
Selepas kelahiran anak lelaki pertamanya, Lim yang menggambarkan dirinya sebagai “pelanggan yang sangat cerewet”, tidak dapat mencari pembawa anak damit yang disukainya.
Jadi, dengan anak lelakinya yang berusia enam bulan, dia menuju ke pasar fabrik
utama Seoul.
Tidak lama kemudian, dia mempunyai prototaip baby wrap yang diinginkan dan meskipun tidak mempunyai pengalaman pembuatan atau keusahawanan, melancarkan perniagaan membuat dan menjual pembawa anak damit itu dari bilik hadapan rumahnya.
“Saya seorang yang tidak mengambil mudah apa-apa. Jadi, sebagai contoh, apabila saya memulakan syarikat, saya bertanya kepada diri sendiri: mengapa saya memerlukan pejabat?”
Kini, syarikat Lim mempunyai 55 kakita-ngan – 92 peratus wanita, majoriti ibu bapa bekerja – dan mereka semua masih bekerja hampir secara eksklusif dari rumah, menawarkan waktu yang fleksibel dan mengekalkan pertemuan secara peribadi pada tahap minimum.
“Sebabnya, saya mahu melihat anak-anak saya membesar,” kata Lim kepada AFP, sambil menambah bahawa kehidupan keluarga harus diutamakan berbanding jadual kerja yang tegar dan tidak fleksibel.
Penghantaran anak ke sekolah harian ‘adalah masa yang sangat penting – untuk berjalan bersama mereka ke sekolah’, katanya.
Oleh itu, syarikatnya, Konny menetapkan hak penghantaran anak ke sekolah ke dalam polisinya.
“Saya tidak mahu mempunyai budaya syarikat yang tidak memahaminya,” tambahnya.
Pada mulanya, Lim dan suaminya – pekerja kedua syarikat itu – menyimpan inventori mereka dalam bilik kosong dan melakukan semuanya sendiri.
Tetapi apabila pesanan datang mencurah-curah, Lim tidak lama kemudian menjadi terharu dengan pertanyaan pelanggan.
Dia mengupah ejen perkhidmatan pelanggan – seorang eksekutif berkemahiran tinggi yang sebelum ini telah meninggalkan kerjanya selama sedekad di sebuah syarikat perjudian utama Korea Selatan atas isu penjagaan kanak-kanak.
“Terdapat frasa di Korea: masa paling teruk bagi kerjaya ramai wanita adalah cuti musim sejuk untuk tahun pertama anak mereka di sekolah rendah,” kata Lim, merujuk kepada cuti sekolah utama pertama, apabila banyak keluarga menghadapi cabaran penjagaan anak.
Korea Selatan mempunyai antara kadar penyertaan tenaga kerja wanita yang paling rendah dalam kalangan negara OECD, tetapi data itu – 55 peratus untuk wanita
berbanding 73.5 peratus untuk lelaki – menyembunyikan apa yang dikatakan aktivis sebagai realiti yang lebih buruk mengenai pengangguran bagi ibu yang bekerja.
Ramai ibu terpaksa keluar daripada pekerjaan yang sukar diperoleh dan bergaji tinggi selepas mempunyai anak kerana isu penjagaan anak, kata pakar-pakar, dengan
‘kadar penyertaan ekonomi’ rasmi untuk wanita dalam lingkungan 40an jauh lebih rendah berbanding lelaki – 67.5 peratus berbanding 92.1 peratus.
Tidak seperti syarikat-syarikat di banyak negara, kebanyakan firma utama Korea Selatan dengan segera memerlukan pekerja untuk cepat kembali ke pejabat selepas wabak, dengan pilihan kerja dari rumah yang minimum.
“Sebuah syarikat biasa Korea memerlukan pekerja untuk datang bekerja awal pagi dan menyiapkan kerja pada lewat malam dengan aktiviti makan malam selepas kerja sekali-sekala. Itu tidak mampan,” kata Lim.
Korea Selatan mempunyai antara kadar kelahiran terendah di dunia, dan meskipun dengan ratusan juta dolar insentif kerajaan, ramai wanita memilih untuk tidak menjadi ibu.
Bagi Lim, perkara utama masalah itu adalah budaya kerja Korea Selatan tidak memudahkan untuk menggabungkan keibubapaan dan kerjaya.
Tetapi itu bukan keseluruhan masalah, katanya.
“Ia bukan sahaja terhad kepada syarikat,” katanya, sambil menambah bahawa golongan muda “takut untuk mempunyai anak” kerana mereka fikir mereka akan kehilangan semua masa lapang dan pendapatan boleh guna.
“Kita memerlukan budaya di mana masyarakat menghargai penjagaan anak,” katanya.
Walaupun rakyat Korea mempunyai kurang anak damit, data menunjukkan bahawa perbelanjaan keseluruhan untuk produk anak damit telah meningkat – dan bagi Konny khususnya, perniagaan sedang berkembang pesat.
Data jualan syarikat itu menunjukkan ia mempunyai kira-kira satu pertiga daripada
pasaran pembawa anak damit domestik Korea Selatan, dan reka bentuk baby wrap Lim juga telah terbukti sangat popular dalam pasaran-pasaran dari Jepun ke Amerika Syarikat.
Satu lajur November dalam akhbar Chosun Ilbo yang dibaca secara meluas menyatakan, kisah kejayaan syarikat itu menunjukkan bahawa “penyelesaian kepada kadar kelahiran rendah akhirnya mesti datang daripada orang yang telah melahirkan dan membesarkan anak”.
Dasar kerajaan semasa, yang diwujudkan oleh jawatankuasa birokrasi dan bertujuan untuk menyelesaikan masalah demografi negara, “hanya melihat separuh daripada punca masalah”, katanya.
“Jika kerajaan hanya menyoroti dasar dalaman syarikat pembawa anak damit ini, akan ada beberapa penyelesaian” kepada masalah kadar kelahiran rendah Korea Selatan, tambah akhbar itu.
Lim berkata, mempunyai tenaga kerja yang kebanyakannya terdiri daripada ibu bapa yang memahami perjuangan membesarkan anak menjadikan syarikat lebih mampu menyediakan keperluan pelanggan mereka.
“Kenyataan misi kami ialah ‘Jadikan kehidupan ibu bapa lebih mudah dan lebih bergaya’,” katanya. – AFP
