MALAYSIA – Sesiapa sahaja boleh duduk di ‘Bangku Persahabatan’ di kem – tanda kepada orang lain bahawa seseorang mungkin memerlukan bantuan atau seseorang mendengar luahan perasaan mereka.
Dengan 40 keluarga berkumpul di kem 3H2N ini, siapa tahu kalau-kalau berlakunya ketegangan atau ketidakselesaan? Oleh itu, semangat keakraban atau jalinan persahabatan mungkin dapat membantu merungkaikan kekusutan yang timbul.
“Inisiatif ini adalah mengenai mewujudkan hubungan dan mengingatkan anak-anak kita bahawa mereka tidak perlu bersendirian dalam menangani situasi yang dihadapi.
“Perbualan yang dikongsi dan telinga yang mendengar boleh membantu dalam meningkatkan kesejahteraan mental seseorang,” jelas Carmen Coudray.
Coudray ialah pengasas All About Camping Malaysia (AACM), sebuah kumpulan sosial yang mempunyai hampir 200,000 pengembara yang ikuti aktiviti yang dianjurkan.
Bangku Persahabatan adalah ciri yang menggembirakan dalam kem ‘mega’ mereka baru-baru ini, menubuhkan AACM Kids Campmeet 2.0, yang diadakan pada awal Disember di Santai Riverside, Janda Baik, Pahang, sebuah lembah yang mengambil masa perjalanan 45 minit dari Kuala Lumpur.
Ia lebih daripada keseronokan dan bermain – dan kali ini, perhimpunan mereka bertumpu pada buli dan kesihatan mental dalam kalangan kanak-kanak.
Para pendidik dan pakar dari Sekolah Antarabangsa HELP dan Universiti UCSI hadir untuk mengadakan bengkel dan sesi pembelajaran.
Bukan sahaja kanak-kanak mendapat manfaat daripada aktiviti tersebut, terdapat juga bengkel khusus untuk ibu bapa yang merangkumi sesi perkongsian terbuka untuk orang dewasa bercakap tentang pengalaman keibubapaan mereka.
Ini membawa kepada banyak gelak ketawa dan tangisan apabila semua orang menyedari kesakitan mengharungi proses keibubapaan mereka bukan luar biasa sama sekali.
Coudray adalah antara yang paling terharu dengan apa yang dipelajarinya.
“Kami (ibu bapa) sibuk dengan kerja kami, memastikan terdapat makanan di atas meja, dan kami mungkin tidak memberikan perhatian yang cukup kepada anak-anak kami.
“Bagaimana kami mengesan sama ada anak-anak kami dibuli di sekolah? Atau mungkin mereka yang melakukan buli?
“Kami perlu belajar cara-cara mengesan keadaan mental atau emosi anak-anak kita,” katanya.
Coudray mengaku berasa bersalah selepas menyedari dia ‘tidak melakukannya dengan baik’.
“Saya pulang dari kerja; anak saya mahu bercakap dengan saya tetapi saya seperti, ‘Jangan ganggu saya’. Saya sibuk membalas mesej.
“Kemudian tiba masanya untuk makan, dan masa untuk menyuruhnya mandi, dan kemudian saya perlu menyediakan barang untuk anak-anak saya yang lain. Selalunya, saya mengelak perbualan dengan anak lelaki saya.
“Saya akan membuat perubahan untuk itu,” katanya.
Pendidik Sekolah Antarabangsa HELP Paul Lau, yang mengetuai bengkel ibu bapa, menegaskan bahawa buli di sekolah bukanlah perkara baharu.
“Bukannya semasa kita masih muda, tidak ada buli. Buli sentiasa berlaku.
“Tetapi adakah terdapat lebih banyak buli? Memang pun. Semasa perintah kawalan pergerakan pandemik COVID-19, disebabkan anak-anak kami telah terkurung di rumah selama hampir dua tahun, mereka tidak belajar untuk bersosial.”
Beliau menegaskan bahawa akan ada kes reaksi yang berlebihan, di mana seorang kanak-kanak mungkin menangis hanya diejek, dan kemudian terdapat kes apabila sesetengah kanak-kanak benar-benar diganggu.
“Sesetengah ibu bapa mengaku melihat anak mereka pulang dari sekolah dalam keadaan marah, mungkin kerana mereka diganggu atau diejek, dan ibu bapa tidak tahu bagaimana untuk bertindak balas,” kata Lau.
Terdapat sesi khusus untuk remaja di kem itu, di mana acara kemuncaknya ialah kursus silat, yang turut disertai oleh beberapa kanak-kanak.
Profesor Dr Richard Bailey, timbalan dekan (penyelidikan dan pengajian pasca siswazah) di Universiti UCSI, berkata remaja mempelajari teknik menumbuk, menendang dan memecahkan papan plastik.
“Sebab kami melakukannya adalah untuk mencuba dan mengajar mereka rasa kuasa peribadi, bahawa mereka mengawal badan mereka, mereka mengawal apa yang berlaku kepada mereka.
“Orang yang kurang mengawal kuasa mereka terdedah kepada pembuli.
“Apa yang kami mahu adalah melihat mereka mempunyai perasaan ‘saya boleh melakukan apa yang saya mahu dengan badan saya’,” kata Prof Bailey.
Seterusnya adalah sesi kanak-kanak, dan ia amat menyeronokkan.
Kanak-kanak lebih muda dipimpin melalui permainan psikologi yang dipanggil ‘Dua Kebenaran, Satu Kebohongan,’ yang memerlukan mereka memastikan kenyataan keterlaluan yang bagaimanapun benar, dan cerita yang sukar dipercayai seperti, “Saya pernah menyentuh ular sebelum ini”, “Saya suka kucing” dan “Saya suka roller coaster.”
Mereka juga mengambil bahagian dalam permainan Charades di mana sukarelawan melakonkan emosi atau tindakan seperti kegembiraan, kesedihan, ketakutan, kemarahan, kesakitan atau gosip dengan hanya bahasa badan mereka untuk ditafsirkan oleh orang lain.
Pendidik Jinelle Chay, yang dipanggil semua orang sebagai ‘Guru Pelangi’, membimbing anak-anak untuk mendapatkan cap tangan berwarna-warni ibu bapa mereka sendiri pada poster yang digelar ikrar anti-buli keluarga: “Saya tidak akan menggunakan tangan saya untuk memukul atau kata-kata saya untuk menyakiti yang lain. Saya hanya akan gunakannya untuk membantu.”
Pakar lain yang menyumbang kepada bengkel di kem itu termasuk Prof Dr Ku Faridah Ku Ibrahim UCSI, Dr Anne Noor Sri Juwaneeta Jamaludin, Dr Nadia Samsudin, Dr Khairudin Che Tak dan Thomas Cheah Han Lin.
Pelajar UCSI, G. Vrinda, Noor Fadila Haswani dan Celine Cheah turut mengetuai sesi kanak-kanak.
Semasa bengkel, hidangan disediakan tetapi pada masa lain, ia kembali kepada tradisi perkhemahan biasa di mana setiap keluarga kembali ke khemah mereka sendiri dan memasak makanan mereka sendiri.
Terdapat ais krim percuma untuk semua kanak-kanak, ihsan Coudray, dan pada waktu malam, kumpulan itu mengelilingi unggun api dan kanak-kanak berpeluang memanggang marshmallow.
Ditubuhkan pada 2021 selepas sekatan pandemik dilonggarkan, kumpulan AACM akan keluar ke hutan hampir setiap minggu, dengan perhimpunan ‘formal’ diadakan beberapa kali setahun. – ANN/The Star
