PALMERSTON NORTH, NEW ZEALAND – Bagaimanakah awda menghalang seekor lembu daripada sendawa?
Persoalan itu mungkin terdengar lucu, tetapi ia adalah subjek penyelidikan saintifik yang besar di New Zealand. Dan jawapannya boleh memberi kesan mendalam kepada kesihatan planet ini.
Secara lebih khusus, persoalannya ialah bagaimana untuk menghentikan lembu, biri-biri dan haiwan ternakan lain daripada mengeluarkan banyak metana, gas yang tidak bertahan selama karbon dioksida di atmosfera tetapi sekurang-kurangnya 25 kali lebih kuat apabila ia melibatkan pemanasan global.
Oleh kerana lembu tidak dapat mencerna rumput yang mereka makan dengan mudah, mereka menyimpannya terlebih dahulu di beberapa bahagian perut, satu proses yang membebaskan sejumlah besar gas.
Setiap kali seseorang makan burger daging lembu atau minum susu kocak, ia memberi kesan pada alam sekitar.
Para saintis New Zealand menemui beberapa penyelesaian mengejutkan yang boleh mengurangkan pelepasan.
Antara yang lebih menjanjikan ialah pembiakan terpilih, makanan yang diubah suai secara genetik, perencat metana, dan penyelesaian yang berpotensi iaitu vaksin.
Semua cara penyelesaian masih dipertimbangkan, daripada memberi haiwan lebih banyak rumpai laut kepada memberi probiotik gaya kombucha yang dipanggil ‘Kowbucha’.
Malah sebuah syarikat British telah membangunkan tali pinggang yang boleh dipakai untuk lembu yang mengoksidakan metana apabila haiwan itu sendawa. Di New Zealand, penyelidikan itu telah mengambil langkah segera.
Oleh kerana pertanian adalah pusat kepada ekonomi, kira-kira separuh daripada pelepasan gas rumah hijau negara berasal dari ladang, berbanding kurang daripada 10 peratus di Amerika Syarikat, 5 juta penduduk New Zealand melebihi bilangan 26 juta biri-biri dan 10 juta lembu.
Sebagai sebahagian daripada usaha untuk meneutralkan karbon, kerajaan New Zealand telah berjanji untuk mengurangkan pelepasan metana daripada haiwan ternakan sehingga 47 peratus menjelang 2050.
Bulan lalu kerajaan mengumumkan rancangan untuk mula mengenakan cukai kepada petani untuk sendawa haiwan, langkah pertama di dunia yang telah menimbulkan kemarahan ramai petani. Semua pihak berharap mereka dapat peluang daripada sains.
Kebanyakan penyelidikan sedang dijalankan di kampus Palmerston North, yang sesetengahnya secara berseloroh telah memanggil Lembah Gumboot, merujuk kepada Lembah Silikon.
“Saya tidak percaya terdapat mana-mana tempat lain yang mempunyai cita-cita besar yang dimiliki New Zealand dari segi rangkaian teknologi yang disiasat di mana-mana tempat,” kata Peter Janssen, seorang saintis utama di AgResearch, sebuah syarikat milik kerajaan yang menggaji kira-kira 900 orang.
Menyokong penyelidikan adalah kajian yang menunjukkan bahawa mengurangkan metana tidak perlu membahayakan haiwan atau menjejaskan kualiti susu atau daging.
Janssen berkata mikrob yang hidup dalam haiwan dan menghasilkan metana nampaknya oportunistik dan bukannya penting untuk penghadaman.
Dia telah berusaha untuk membangunkan vaksin sejak 15 tahun lalu dan telah memberi tumpuan secara intensif terhadapnya sejak lima tahun lalu. Beliau berkata ia berpotensi mengurangkan jumlah metana yang disendawakan oleh lembu sebanyak 30 peratus atau lebih.
Vaksin akan merangsang sistem imun haiwan untuk menghasilkan antibodi, yang kemudiannya akan melembapkan pengeluaran mikrob penghasil metana.
Satu kelebihan besar vaksin ialah ia mungkin hanya perlu diberikan sekali setahun, atau bahkan mungkin sekali dalam seumur hidup haiwan. Bekerja dengan cara yang sama, perencat ialah sebatian yang diberikan kepada haiwan yang secara langsung melembapkan mikrob metana.
Perencat juga boleh mengurangkan metana sekurang-kurangnya 30 peratus dan mungkin sehingga 90 peratus, menurut Janssen. Cabarannya ialah sebatian itu perlu selamat untuk dimakan haiwan dan tidak melalui daging atau susu kepada manusia. Perencat juga mesti diberikan secara berkala.
Kedua-dua perencat dan vaksin tinggal beberapa tahun lagi untuk sedia pasaran, kata Janssen.
Tetapi teknologi lain seperti pembiakan terpilih, yang boleh mengurangkan pengeluaran metana sebanyak 15 peratus, akan dilancarkan ke ladang biri-biri seawal tahun depan, kata Janssen.
Program serupa untuk lembu mungkin tidak terlalu jauh di belakang. Para saintis telah bertahun-tahun menguji biri-biri di dalam bilik untuk mencatat perbezaan dalam jumlah metana yang disendawakan haiwan itu. Pengeluaran rendah telah dibiakkan dan menghasilkan anak pengeluaran rendah. Para saintis juga telah menjejaki ciri-ciri genetik yang biasa kepada haiwan pengeluaran rendah yang menjadikannya mudah dikenal pasti.
“Saya fikir salah satu bidang saintis New Zealand, khususnya, telah membuat beberapa kemajuan besar adalah dalam keseluruhan bidang pembiakan haiwan ini,” kata Sinead Leahy, penasihat sains utama di Pusat Penyelidikan Gas Rumah Hijau Pertanian New Zealand.
Sasaran lain ialah makanan yang dimakan haiwan, yang saintis percaya mempunyai potensi untuk mengurangkan pengeluaran metana sebanyak 20 hingga 30 peratus.
Di satu rumah hijau di kampus, saintis sedang membangunkan semanggi yang diubah suai secara genetik. Para saintis menjelaskan haiwan ternakan New Zealand makan di luar ladang pada kebanyakan masa dan bukannya di kandang, bahan tambahan makanan pengurangan metana seperti Bovaer, yang dibangunkan oleh syarikat Belanda DSM, tidak begitu berguna.
Sebaliknya, mereka ingin mengubah suai secara genetik ryegrass dan semanggi putih yang kebanyakannya dimakan oleh haiwan New Zealand. Dengan semanggi, saintis telah menemui cara untuk meningkatkan tanin, yang membantu menghalang pengeluaran metana.
“Apa yang telah dilakukan oleh pasukan ini ialah mereka sebenarnya telah mengenal pasti, melalui penyelidikan mereka, suis induk yang menghidupkan tanin pekat dalam daun,” kata Linda Johnson, pengurus kumpulan sains di AgResearch.
Analisis makmal menunjukkan semanggi yang diubah suai mengurangkan pengeluaran metana sebanyak 15 hingga 19 peratus, kata Johnson. – AP
