CAPE TOWN – Di pantai Cape Town, perenang membersihkan pasir dari kaki mereka.
Paip pengairan menyiram ladang anggur yang terkenal di rantau tersebut dan Shadrack Mogress dipenuhi asap semasa dia mengisi tong dengan air supaya dia boleh menyiram tandasnya.
Sementara itu, sudah empat tahun sejak ibu kota pelancongan Afrika Selatan hampir kering, semasa kemarau yang menyebabkan bandar itu terpincang-pincang ke arah ‘hari sifar’ apabila semua paip akan kosong.
Kini air mengalir dengan lancar tetapi bukan untuk semua orang.
Afrika Selatan adalah negara yang paling tidak sama rata di dunia, dengan kaum memainkan faktor penentu, menurut laporan Bank Dunia minggu lalu.
Paip di rumah Mogress di perbandaran Khayelitsha hanya kadangkala berfungsi dan jarang sekali mengalir dengan tekanan penuh.
Ketika usianya 56 tahun, beliau bangun awal untuk mengisi tong semasa air masih mengalir keluar, supaya enam orang dari isi rumahnya mempunyai bekalan air minum dan untuk mencuci sepanjang hari.
“Kami juga perlu mengambil air itu untuk menggunakan tandas, yang merupakan sebagai satu penghinaan pada penghujung hari,” kata Mogress.
“Kami mempunyai tandas, pancuran mandian tetapi kami tidak boleh menggunakannya,” katanya. “Anak-anak kami pergi ke sekolah pada waktu pagi sekitar pukul 6 pagi. Kadang-kadang tiada air pada masa itu.”
Mogress berkata dia telah menghubungi pegawai bandar beberapa kali mengenai isu itu tetapi tidak menerima maklum balas.
“Kami duduk di tengah-tengah pandemik di sini, dan kami tidak mempunyai air untuk mencuci tangan,” katanya.
Trak bandar yang menghantar air kepada masyarakat tidak boleh dipercayai, kata Sandile Zatu, seorang penduduk berusia 45 tahun.
“Kami tiada pilihan selain bangun pagi dan cuba mengisi baldi kami sebanyak mungkin,” tambahnya.
Lebih teruk daripada ‘Hari Sifar’
Semasa musim kemarau, seluruh bandar berusaha untuk menjimatkan air dengan tujuan yang sama. Semua orang mengelak daripada menyiram tandas, berhenti menyiram tanaman dan membiarkan kereta mereka kotor selama berbulan-bulan.
“Pada masa itu, kami tahu bahawa kami sedang menghadapi masalah,” kata Mogress. “Tetapi ia sebenarnya lebih teruk, kerana kami mempunyai bekalan air dan kami tahu itu.”
Kolam renang di pinggir bandar mewah Cape Town memang mempunyai air, tetapi bandar menganggarkan bahawa kira-kira 31 buah kawasan kejiranan tidak mempunyai akses kepada air bersih.
Itu termasuk daerah luas yang dipenuhi dengan pondok, tetapi juga kawasan kejiranan kelas pekerja.
Ironinya, disebabkan COVID, ia telah membawa bekalan air yang lebih baik ke beberapa kawasan.
Keadaan bencana yang memperkasakan langkah penutupan juga membolehkan pihak berkuasa menghantar lebih banyak air untuk menggalakkan pembersihan yang lebih baik.
Jika keadaan bencana dibatalkan, bandar itu akan kehilangan dana untuk menghantar air, kata pegawai air bandar, Zahid Badroodien.
Kemarau masa hadapan
Badroodien berkata bandar itu melabur berjuta-juta rand dalam infrastruktur air yang semakin tua, sambil menambah bahawa Hari Sifar adalah ‘tidak dapat dielakkan’.
Walau bagaimanapun, ia adalah lebih sukar bagi bandar tersebut untuk menyediakan perkhidmatan air yang boleh dipercayai di beberapa buah kawasan kerana pembiayaan yang terikat dalam projek sedia ada untuk mencuba dan mewujudkan perkhidmatan dalam komuniti sedia ada.
“Pada masa yang sama, keselamatan pegawai kita menjadi isu di kawasan-kawasan ini, di mana saya tahu sebenarnya kapal tangki kita telah dirampas, pegawai kita telah dirampas, mereka telah ditahan dengan senjata diacukan kepada mereka,” katanya.
Jo Barnes, pakar air di Universiti Stellenbosch, berkata bandar itu telah menunjukkan perancangan yang buruk untuk kemarau masa akan datang.
Oleh itu, rancangan untuk tidak merancang bagi musim kemarau seterusnya yang mungkin hampir tiba terdengar seperti pengurusan yang teruk kepada saya,” katanya.
“Kami semakin ramai orang dan mempunyai isi padu air yang sama. Jadi, melainkan kami melakukan sesuatu yang ajaib, kami akan menghadapi masalah yang sama sekali lagi,” tambahnya. – AFP
